Πλάτων, Απολογία Σωκράτους

Η Απολογία Σωκράτους είναι σύγγραμμα του Πλάτωνα, το οποίο πιθανότατα γράφτηκε το 397 π.Χ. ή 396 π.Χ. Είναι μοναδικό μη διαλογικό έργο του Πλάτωνα, αλλά και ο μόνος πλατωνικός διάλογος στον οποίο ο Πλάτωνας αναφέρει ότι ήταν παρών στο γεγονός. Αυτό οπωσδήποτε ενισχύει τη θεωρία του ιστορικού χαρακτήρα της Απολογίας. Έπειτα από την κατηγορία των Άνυτου, Μέλητα και Λύκωνος εναντίον του Σωκράτη, ο φιλόσοφος εκφώνησε ουσιαστικά τρεις λόγους, προσπαθώντας τόσο να απολογηθεί όσο και να αναιρέσει τις κατηγορίες· το τρίτο μέρος του λόγου του έχει άμεση σχέση με τη ψηφοφορία του δικαστηρίου και την απόφασή του. Το πλατωνικό αυτό έργο αποτελεί μία ελεύθερη απόδοση του δικανικού λόγου που εκφώνησε ο Σωκράτης το 399 π.Χ. στο δικαστήριο της Ηλιαίας, αντιμετωπίζοντας την κατηγορία ότι δεν πίστευε στους θεούς της πόλης, αλλά εισήγαγε καινά δαιμόνια και διέφθειρε με τις διδασκαλίες του τους νέους.